Prądy jednokanałowe filtrowano przy 2 kHz, próbkowano co 50 mikrosekund i idealizowano stosując kryterium połowy wysokości z 3-punktową detekcją. Hodowlę lidokainy (1,5% bez konserwantów; Abbott Laboratories, Abbott Park, Illinois, USA) dodano do pipety do łatek (pojedyncze kanały) lub roztworu do kąpieli (prądy całej komórki) w odpowiednich ilościach, aby uzyskać stężenia wskazane na każdej figurze. legenda. We wszystkich przypadkach dane rejestrowano po 5-minutowym okresie równoważenia. Połączone dane są wyrażone jako średnie. SD i porównano statystyczne stosując 1-sposób ANOVA. Funkcje wykładnicze lub Boltzmanna zostały dopasowane do danych przy użyciu nieliniowych metod najmniejszych kwadratów (Microcal Origin, Microcal Inc., Northhampton, Massachusetts, USA). Wrażliwości modeli bramkowania Markowa na blok lidokainy (patrz ryc. 7) zbadano za pomocą numerycznych metod integracji dostosowanych do sztywnych równań różniczkowych (29, 30) i połączono z oprogramowaniem napisanym specjalnie, jak opisano wcześniej (31). Rysunek 7 Trzy modele stanów Markowa z zależnym od stanu wiązaniem lidokainy. Symbole C, O i I reprezentują odpowiednio sumaryczny zamknięty, otwarty i nieaktywny stan kanału. (a) Oceniano schematy jedno-powinowactwa (model I) i powinowactwa 2 (model II) wiązania lidokainy. W kanale typu dzikiego stałe szybkości stosowane do przejść bramkowania po depolaryzacji były następujące (s. 1): kCO (to jest, zamknięte. Otwarte) = 665, kOC = 492, kOI = 1998, kIO = 2,9, kCI = 66. Wielkość kIC została określona na podstawie mikroskopowych ograniczeń odwracalności: kIC = kOCkCIkIO / (kOCkOI). W przypadku R1623Q różnice w typie dzikim wynosiły kOI = 658, a kCI = 492. W przypadku LQT3 jedyną różnicą w stosunku do typu dzikiego było kIO = 55. W modelach I i II stałe szybkości wiązania leku zawsze wynosiły × 108 s. 1M. 1. W modelu II stała dysocjacji wiązania lidokainy ze stanem C (kCoff) wynosiła 128,027 s Al (Kd 1,3 mM). W modelach I i II stała dysocjacji wiązania lidokainy ze stanem I (kIoff) wynosiła 383 s <1 (Kd 4. M). W obu modelach zakładaliśmy, że wiązanie lidokainy nie spowolniło stałej szybkości odzyskiwania z inaktywacji, jak to niedawno pokazano (38). Stąd kIL. CL był równy kIC. Stała szybkości w przód dla inaktywacji w stanie zamkniętym, gdy lidokaina jest związana (kCLaIl) została całkowicie określona (przez mikroskopową odwracalność) przez współczynniki wyłączeń dla wiązania leku z zamkniętymi i inaktywowanymi stanami i bez leku, stopień dezaktywacji w stanie zamkniętym jak następuje: kCL = IL = kCIkCoff / kIoff. Ponieważ KIoff